کشاورزان و دامداران، پیشتاز نهال کاری در مراتع گلستان هستند

تاج قلی فرهنگ دوست روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: بوته کاری در مراتع با هدف تولید علوفه و افزایش گیاهان بومی، حفاظت از خاک و کمک به افزایش مواد آلی آن، ایجاد فرصت کافی برای رویش و مقاوم شدن گیاهان در مقابل چرای دام، حفاظت و قرق از مراتع انجام می شود.

وی گفت: نزدیک به 306 هزار هکتار عرصه های بیابانی در گلستان نیازمند اجرای فعالیت های مقابله با بیابان زایی است و هر ساله اقدامات گوناگونی از جمله بوته کاری، ساخت هلالی آبگیر (مدیریت هرز آب)، نگهداری قرق، اجرای سیستم های چرایی و مدیریت روان آب در این عرصه ها اجرا می شود.

رییس اداره امور مراتع و بیابان اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان افزود: اجرای عملیات بوته کاری، بذرپاشی و مراقبت و آبیاری نهال ها در هزار و 500 هکتار از مراتع بیابانی به 500 میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد.

فرهنگ دوست از تولید یک میلیون اصله نهال مرتعی و بیابانی در نهالستان های چپرقویمه گنبدکاووس، امام علی(ع) مراوه تپه و انبارالوم آق قلا خبر داد و اظهار کرد: این نهال ها به 2 صورت مشارکتی و پیمانکاری در هزار و 500 هکتار از مناطق بیابانی آق قلا، گنبدکاووس، مراوه تپه و کلاله کاشته می شود.

وی «آتریپلکس کانی سنس، لنتی فورمیس و قره داغ» را از مهمترین گونه های مرتعی و بیابانی گلستان برشمرد و گفت: عملیات بوته کاری به صورت مشارکتی در مراتع بیابانی گلستان آغاز شده است.

فرهنگ دوست بیان کرد: سال گذشته حدود سه هزار هکتار عملیات بوته کاری در مراتع بیابانی استان به 2 روش مشارکتی و پیمانکاری انجام شد که هزار و 430 هکتار برای گنبدکاووس بود.

به گزارش ایرنا، طرح های بوته کاری در مراتع گلستان از دهه 70 با هدف تقویت مراتع فقیر آغاز شد که با شدت گرفتن خشکسالی از سال 1395 ردیف بودجه مستقل برای بیابانزدایی اختصاص یافت و عملیات مقابله با بیابانزایی در قالب طرح های مرتعداری شامل بوته کاری، ذخیره نزولات آسمانی (مانند ساخت هلالی آبگیر)، کپه کاری، تامین آب آشامیدنی دام و بذرپاشی چمنزارهای سردسیر به 2 صورت مشارکتی و پیمانکاری انجام می شود.

گلستان 862 هزار هکتار چمنزار دارد که بخش قابل توجهی از آن در مناطق شمالی استان به ویژه آق قلا، گمیشان و گنبدکاووس در معرض بیابانی شدن است که برای جلوگیری از پیامدهای ریزگردها باید تدابیر ویژه ای اتخاذ شود.

ریزگردها در گلستان 2 منشا داخلی و خارجی دارند که عمده دلایل داخلی آن «تخریب چمنزارها و تبدیل آن به زمین کشاورزی، کشت در زمین های کم بازده، خشک شدن تالاب ها و چرای بیش از حد دام در چمنزارها» و دلایل خارجی آن که بیشتر، وجود صحرای «قره قوم» ترکمنستان و ورود گرد و غبار از استان های سمنان و خراسان شمالی است.

گلستان با بیش از 20 هزار کیلومتر مربع وسعت و جای دادن هفت اقلیم از 13 اقلیم دنیا در همسایگی سه استان مازندران، خراسان شمالی و سمنان و کشور ترکمنستان قرار دارد.